21. " Najbardziej zafascynowana była jego zielonymi oczami, które miały coś w sobie tajemniczego. "

Minął miesiąc. Tobi nazwał swoją pandę " Panda" i wszędzie ją ze sobą zabierał. Na misje, na spacery, do łóżka (spać oczywiście).  Kakuzu dość dobrze "naprawił" Deidarze nogę. Szybko się zagoiła, a gips od kilku dni był ściągnięty. Yuuki przez cały ten okres kontuzji chłopaka pomagała mu jak tylko mogła.
Nie opuszczała go na krok. Ich związek układał się do tej pory bardzo dobrze. Nawet Zakuro tak nie wkurwiała jak zazwyczaj. Te kilka tygodni było spokojne, bez jakiś większych problemów. To aż dziwne w tej organizacji. Jedyne co było niepokojące to zachowanie Lidera. Od tygodnia chodził poddenerwowany i zamyślony. Nikt nie pytał się go o co chodzi bo i tak pewnie nie usłyszeliby konkretnej odpowiedzi. Jednak dziś przy śniadaniu Deidara zapytał Konan z ciekawości co się dzieje. W końcu całymi dnami siedziała u niego w gabinecie, więc musiała coś wiedzieć. Niebieskowłosa lekko drgnęła i rozejrzała się. Czuła na sobie wzrok całej organizacji. Po krótkiej ciszy odpowiedziała na zadane pytanie.
- Szykuje się bardzo poważna misja, w której będzie uczestniczyć kilka osób, a nie tylko dwie. Więcej wam nie mogę powiedzieć - powiedziała spokojnie.
- Musi to być coś niezłego skoro Lider tak się zachowuje - mruknął Sasori. Wszyscy zgromadzeni przy stole zaczęli rozmyślać. Bardzo ich to zaciekawiło. Każdy z nich miał mnóstwo pytań związanych z tą misją. Między innymi o co w niej chodzi, kto będzie w niej uczestniczył, ile będzie trwała, albo jaki zysk będą mieć z niej. Nagle usłyszeli potężny trzask. Odwrócili się w stronę hałasu i zobaczyli Lidera z poważnym wyrazem twarzy.
- Hidan, Kakuzu, Zakuro, Yuuki, Sasori i Deidara macie być u mnie w gabinecie za pół godziny - zniknął. Reszta zrozumiała, że to właśnie oni będą uczestniczyć w tym zadaniu. Jedni się obawiali, drudzy cieszyli, a ktoś inny  miał na to wyjebane. Śniadanie zjedli w milczeniu, a zaraz po nim cała szóstka pomaszerowała do gabinetu Peina. Stali w rzędzie i żaden z nich nawet nie drgnął. Lider siedział opierając się łokciami o blat biurka, a Konan stała obok niego. Wziął głęboki oddech i podniósł na nich wzrok.
- Domyślacie się, że wezwałem was tutaj, ponieważ szykuje się większa misja. Dużo szczegółów wam nie zdradzę, ponieważ jest to raczej osobista sprawa. Chodzi o bankiet, który się szykuje w sąsiedniej wiosce - inni drgnęli zdziwieni.
- Ja pierdziele, bankiet? I o coś takiego robisz wielki chaos? Myślałem, że to będzie coś...straszniejszego? - prychnął Deidara.
- Hmm w sumie dla mnie dobry pomysł. Bankiet równa się alkohol i dziewczyny heh - uśmiechnął się zadziornie Hidan.
- Zboczeniec, un - syknął chłopak.
- Oj odwal się, ty już masz swoją blondyneczkę, ja dopiero będę szukał wybranki serca, a mówiąc inaczej wybranki łóżka - W tym momencie rudy ( lool XDD) uderzył z całych sił pięścią o blat.
- Idioci, nie żartujcie sobie. Tylko wam się wydaje, że to będzie łatwe. Bankiet ten organizuje pewna rodzina królewska z bardzo odległych krajów. Impreza jest przeznaczona dla celów politycznych, gospodarczych, ale i nie tylko. Syn tej pary królewskiej pojawi się tam i z moich źródeł wynika, że będzie chciał zniszczyć naszą organizację.
- Po co miałby to robić? - zapytała Yuuki.
- Tak jak wam na początku powiedziałem, jest to sprawa osobista i szczegółów wam zdradzić nie mogę! - powiedział podnosząc głos.
- Wracając do sprawy...macie zdobyć informację o ich zamiarach, odnaleźć tego młodego chłopaka i zabić. Nikt nie może się zorientować, że jesteście z Akatsuki. Macie szpiegować wszystkich dookoła, ale również udawać, że się bawicie. W końcu to bankiet, prawda? Konan przygotowała dla każdego z was strój wyjściowy. Pamiętajcie, że macie zabić księcia, to wasze główne zadanie. Macie dwie godziny na spakowanie i przygotowanie się. Konan załatwi wam pokoje w hotelu, w którym odbędzie się przyjęcie. Gdy będziecie już na miejscu to znajdziecie wasze stroje w szafach. Będziecie tam trzy dni. W pierwszy macie zdobić jak najwięcej informacji o gościach. Drugi to będzie sam bankiet. Macie dowiedzieć się o sprawach politycznych. W trzeci dzień po bankiecie musicie zabić księcia. - odparł.
- Mam jedno pytanie, skąd mamy wiedzieć kto jest tym całym księciem? - zapytał Sasori.
- No właśnie to jest wasze zadanie. Domyślić się, złapać i zabić. A teraz rozejść się - wszyscy skierowali się do swoich pokoi.

~ . ~ . ~

- Yuuki mogę wejść? - Deidara zapukał do pokoju dziewczyny.
- Właź - odpowiedziała.
- Gotowa, un? - zapytał podchodząc do blondynki.
- Tak, wszystko potrzebne zabrałam. Mogę iść - poprawiła swoje włosy i zarzuciła na siebie swój płaszcz.
- Właśnie...Lider powiedział, żebyśmy nie ubierali płaszczy. Nikt nie może się zorientować, że jesteśmy z Akatsuki, un - niebieskooka wzruszyła ramionami i rzuciła na łóżko swoje ubranie. Dei lekko się uśmiechnął i poszli w stronę wyjścia. Na dworze czekała już Zakuro, Sasori i Kakuzu.
- Gdzie Hidan? - zapytał Deidara gdy zorientował się, że go nie ma.
- Szuka swojego dezodorantu, uznał, że ma dwie noce na ruchanie i musi coś wyrwać -,- - odpowiedział jego partner.
- Powinien się najpierw umyć, a nie myśleć o środkach chemicznych zwalczający jego smród, bo to i tak mu nie pomoże - prychnęła Uchiha.
- Ej Yuuki, masz to dla ciebie - odezwał się nagle Kakuzu i podał jej do ręki małe pudełko.
- Co to,un? - zdziwił się Dei. Od kiedy on daje komuś jakieś prezenty?
- Pein powiedział, że jej bandaż na twarzy za bardzo będzie się rzucał w oczy, więc kazał mi stworzyć soczewkę. Jest pod twój kolor i idealnie będzie przykrywał czerwień - wyjaśnił wszystko.
- Dobry pomysł - Yuuki uśmiechnęła się i schowała pudełko do kieszeni.
- Idzie... - Sasori zobaczył biegnącego w ich stronę białowłosego.  Gdy już cała szóstka była w komplecie ruszyli w stronę hotelu gdzie byli już zarejestrowani.

~ . ~  . ~

Są na miejscu. Podróż minęła szybko, ponieważ Deidara poświęcił się i stworzył białego ptaka, który ich zabrał w wyznaczone miejsce. Hotel był ogromny i bardzo drogi. Pokoje duże, z pięknym wnętrzem. Na parterze znajdowała się sala gdzie ma się jutro odbyć bankiet.  Pokoje były dwuosobowe, więc Yuuki musiała znosić Zakuro, Deidara Sasoriego, a Kakuzu będzie się starał zabić Hidana.
Blondynka stała w łazience przy lustrze. Ściągnęła bandaż z twarzy, a na palec wzięła delikatnie soczewkę. Nachyliła się nad umywalką i jednym ruchem założyła ją na prawe oko. Mrugnęła kilka razy i przyjrzała się swojej twarzy. Wyglądało to wspaniale! Owszem miała widoczną bliznę pod okiem, ale nikt nie miał prawda się zorientować, że posiada sharingan. Uśmiechnęła się i wyszła z łazienki. Pierwsze co zobaczyła to leżącego na jej łóżku Deidarę.
- No wyszłaś stamtąd w ko.. - lekko drgnął.
- Znowu widzę twoje dwa piękne, błękitne oczka, un *.* - powiedział uśmiechając się.
- I j-jak? - zapytała niepewnie. Blondyn wstał i podszedł do niej. Dwa palcami lekko podniósł jej brodę do góry tak, żeby mógł spojrzeć w jej tęczówki.
- Wygląda świetnie - cmoknął ją w czoło, a dziewczyna szczerze się uśmiechnęła.
- Idę z Sasorim porozglądać się na dole. Jak coś będziesz chciała to tam mnie szukaj, un - powiedział zbliżając się do drzwi.
- Czekaj, idę z wami... - chwyciła go za rękę i wyszli razem z pokoju.

~ . ~ . ~

Na parterze był już czerwonowłosy. Trwały przygotowania i obsługa latała tam i z powrotem. Pierwsi goście, którzy również byli zarejestrowani, zaczęli się zjeżdżać. Sasori podsłuchał jak jeden starszy koleś z siwą brodą i eleganckim stroju dyrygował służbą.
- Przy tamtej ścianie macie umieścić wspaniały tron, dla naszego księcia - Skorpion uśmiechnął się i postanowił bliżej przyjrzeć się temu dziadkowi. Im szybciej znajdą tego chłopaka tym lepiej. W tym momencie po schodach zbiegła Zakuro.
- Ej słyszałam, że szpiegujecie... chcę się przyłączył - zachichotała.
- Zamknij się kretynko, chcesz, żeby wszyscy cię słyszeli? - warknęła Yuuki sięgając po szklankę wody, która była przygotowana na stole w kącie, specjalnie dla przybywających gości. Oparła się lekko o stolik i bez problemu mogła obserwować ludzi.
- Jedzenie,un *.* - szczęśliwy Deidara podbiegł do innego stolika, na którym były małe posiłki. Żółtooka podeszła do blondynki i oparła się o stolik tak jak ona. Stały tak przez chwilę w ciszy. Nagle Momochi oczy zaczęły błyszczeć.
- Yuuki, patrz jaki przystojniak *__* - pokazała w stronę drzwi wejściowych. Uchiha spojrzała w tamtą stronę i w tłumie zobaczyła wysokiego, umięśnionego, białowłosego mężczyznę. Ubrany był w ciemne spodnie i czerwoną koszulę, która była kilka guzików odpięta, dzięki czemu można było podziwiać część jego torsu. Jednak nie to przykuło uwagę dziewczyny. Najbardziej zafascynowana była jego zielonymi oczami, które miały coś w sobie tajemniczego.
- Yuuki on się patrzy ma ciebie ;o - dźgnęła ją lekko łokciem.
- Bzdura, wydaje ci się - odwróciła się tyłem i nalała sobie jeszcze wody. Zmieniła pozycję to tej samej co przedtem, a tuż przy jej twarzy znajdowały się oczy, zielone, piękne oczy. Lekko drgnęła i zrobiła pół kroku do tyłu.
- Witam - uśmiechnął się uroczo.
- C-cześć - odpowiedziała niepewnie.
- Czy taka piękna dziewczyna jak ty jest tu sama? - zapytał po chwili, a uśmiech nie schodził mu z twarzy. Wyglądał na bardzo sympatycznego. Jego głos był spokojny i miły.
- Nie, jest tu... - przerwała zdanie gdy zauważyła, że Zakuro nagle zniknęła i zostawiła ją zupełnie samą. Przeklęła w myślach  i kontynuowała rozmowę.
- Teraz jak widać tak, ale przyjechałam ze znajom... - zdanie jej przerwał Deidara, który nagle objął ją jedną ręką w pasie i przysunął do siebie.
- I chłopakiem, un - wtrącił się. Widać, że podsłuchał ich rozmowę i zwykła zazdrość przez niego przemówiła.
- Chłopakiem? Mógłbym przysiąc, że wyglądasz jak dziewczyna ;o - powiedział ze zdziwieniem w oczach. Yuuki przygryzła wargę, żeby nie wybuchnąć śmiechem, a Deidarze na czole zaczęła pulsować nerwowo żyłka.
- Czy chcesz zginąć, un? - powiedział marszcząc brwi.
- Haha, przepraszam, mój błąd. Pomyślałem, że taka blond piękność wypiłaby ze mną jutro lampkę wina na bankiecie - puścił jej oczko, a Yuuki lekko zarumieniona drgnęła.
- Oczywiście, twój chłopak też może się przyłączyć ^^ - powiedział z grzeczności.
- Dzięki, ale mamy już inne plan... - zdanie mu przerwała tym razem niebieskooka.
- Z chęcią - powiedziała stanowczo.
- ŻE CO?! - warknął Dei.
- Ooo wspaniale, to do jutra - machnął ręką na pożegnanie i zniknął w tłumie.
- Czemu się zgodziłaś?! - oburzył się blondyn.
- Mam wrażenie, że jest to dość ważny człowiek bankietu i może wiedzieć coś co nam się przyda - opowiedziała spokojnie.
- Ale ten gostek zaczął cię bezczelnie podrywać w mojej obecności, un! - zmarszczył brwi.
- Oj nie bądź już taki zazdrosny - uśmiechnęła się i chwytając go za rękę poszli oboje na pierwsze piętro gdzie mieli pokoje.

~ . ~ . ~ 

Kolejny dzień. Przez cały wieczór Sasori i Yuuki próbowali zdobyć jak najwięcej informacji. Zagadywali do innych, podsłuchiwali i grzebali w papierach. Reszta się obijała. Uznali, że rzadko są w takich ekskluzywnych miejscach, więc będą korzystać z wypoczynku. Trochę to irytowała blondynkę i czerwonowłosego, ale woleli się nie kłócić z innymi. Próbowali skupić się na ich zadaniu.
Jest późne popołudnie. Bankiet niedługo się rozpocznie. Wszyscy siedzieli w swoich pokojach i przygotowywali się do wyjścia. Tak jak Lider powiedział, dzięki Konan mieli w pomieszczeniach odpowiednie kreacje. Chłopaki mieli męskie...hmm, ani to nie były garnitury, ani kimono. Po prostu elegancki strój. Każdy w innym odcieniu. Deidara miał strój czarno fioletowy, Kakuzu ciemny brąz, Sasori bordowy, a Hidan szary. Wyglądali...śmiesznie? Nie...raczej tak...inaczej, elegancko. Nigdy nie nosili takich ubrań, więc to wielka nowość. Deidara chciał zejść na dół z Yuuki, więc wparował do jej pokoju. Co zobaczył? Siedzącą Yuuki w krótkim kimono, który miał dwa odcienie. Miętowy oraz błękitny. We włosach miała wpięte różowe kwiaty. Chłopaka zamurowało. Nie mógł odwrócić od niej wzroku.
- Wyglądasz ślicznie - powiedział cicho z rozszerzonymi źrenicami. Dziewczyna się uśmiechnęła i wstała z krzesła.
- Zaraz pójdziemy, założę tylko soczewkę na oko - otworzyła drzwi do łazienki i w tym samym momencie wyleciała z niej Zakuro. Ona również miała na sobie kimono tylko szafirowe, a we włosach wpięta róża. Włosy, które zazwyczaj zakrywały jej twarz były spięte do tyłu.
- O kurde, Zakuro ty też świetnie wyglądasz *.* - szczęka mu lekko opadła na jej widok. Pierwszy raz wyglądała jak...człowiek? Tak, wyglądała jak człowiek i to ładny człowiek ( heh ). Yuuki lekko prychnęła gdy usłyszała ten komplement, ale uznała, że to brzydkie coś tak rzadko słyszy miłe słówka, że raz na jakiś czas może cieszyć z tego powodu dupę. Momochi zarumieniona podziękowała i dała mu buziaka w policzek, jednak tego Yuuki już nie widziała, gdyż zamknęła za sobą drzwi. Zakuro od razu wyszła, ponieważ chciała poszukać i "pogadać" z jakimiś zwierzętami, które mogłyby wiedzieć coś o tym całym księciu. Po kilku minutach Uchiha wyszła z łazienki z lekkim makijażem i błękitną soczewką na oku. Chwyciła chłopaka pod ramię i zeszli na dół. Wolnym krokiem weszli na sale gdzie odbywało się już przyjęcie. Na środku był ogromny, długi stół, na którym znajdowały się przekąski, alkohol oraz desery. Można była słyszeć przyjemną muzykę w tle oraz śmiechy, rozmowy i krzyki innych gości. Było ich niesamowicie wielu. Z jednej strony dobrze, ponieważ mogą się wtopić w tłum, z drugiej strony źle, gdyż nie mają pojęcie kim jest ten cały książę. Yuuki zauważyła, że Sasori bacznie się przygląda każdemu z osobna. Zakuro stała przy stoliku z alkoholem, Kakuzu był w kącie i dzięki swoim umiejętnością zabrał komuś z kieszeni portfel, albo zegarek z ręki. No tak pieniądze i wartościowe przedmioty są dla niego najważniejsze. Hidan oczywiście podrywał młode laski, które nie wyglądały na zainteresowane jego osobą. Chwila moment Deidara również znalazł się przy bufecie. Rzadko, bardzo rzadko je w organizacji takie przysmaki, więc musi korzystać.

Wszyscy się dobrze bawią, a czy tylko ja i Sasori myślimy na prawdę poważnie o tej misji? Ehh idioci. - warknęła w myślach i podeszła do stołu. Chwyciła szklankę i nalała sobie wody. Odwróciła się w stronę bawiących się lubi i co zobaczyła? Deidarę tańczącego z Zakuro. Szlag ją chciał trafić gdy to zobaczyła. Już miała tam podejść gdy usłyszała dość znajomy głos.
- Widać, że twój chłopak nieźle się bawi - spojrzała w prawą stronę, a zaraz obok niej stał ten sam mężczyzna co wczoraj.
- To nasza znajoma. Korzystają z świetnej muzyki - powiedziała pierwsze co jej przyszło do głowy. Nie wypadało pokazywać gniewu, albo zazdrości.
- A wiesz, że nawet nie poznałem twojego imienia? - roześmiał się, a ona znów spojrzała głęboko w jego radosne, ale zarazem mroczne oczy.

Nikt nie posiada tak pięknych oczu - przeszło jej przez myśl, ale szybko się opamiętała.
- Yuuki....Yuuki Okura - wymyśliła jakieś nazwisko na poczekaniu. Skoro Lider nie chciał, aby ludzie widzieli sharingan to znaczy, że nie powinni znać jej prawdziwego nazwiska. Chłopak chwycił za jej rękę i przybliżył ją do twarzy.
- Ryuu Mishima - pocałował jej dłoń, a blondynce przeszły ciarki po plecach. Zimne...zimne jak lód usta. Aż serce jej szybkiej zabiło. 
- Tak ,więc Yuuki...co z tym winem? - uśmiechnął się. No tak... wczoraj obiecała, że z nim wypije, ale teraz nie miała ochoty. Chciała wytargać Zakuro za włosy, a Deidarze napluć w twarz. Po za tym im dłużej patrzy się w jego oczy to zaczyna wariować. 
- Książę! Książę! Czas na przemowę - ten sam starszy gość z brodą, który wczoraj dyrygował służbą, krzyknął w ich stronę. Białowłosy przygryzł wargę i powiedział:
- Przepraszam, poczekasz tu na sekundę? Zaraz wracam ^^ 
- J-jasne... - była w szoku. Więc on był tym całym księciem. Uśmiechnęła się zadziornie i już miała w głowie ułożony plan. Ryuu podszedł do wielkiego tronu ozdobionego brylantami, szmaragdami i chuj wie czym jeszcze. Muzyka ucichła, a wszystkie twarze skierowały się w jego stronę. Deidara zorientował się, że to ten sam koleś co wczoraj podrywał Yuuki. Wszyscy z Akatsuki byli bardzo zadowoleni. Dość szybko wydało się kto jest księciem, którego trzeba zabić. Sasori podszedł do blondynki i chciał coś powiedzieć, ale ona go wyprzedziła.
- Zajmę się tym - powiedziała cicho, a Sasori uśmiechnięty zniknął w tłumie. 
Księżunio zaczął przemawiać...
- Witam wszystkich serdecznie. Moi rodzice na pewno będą zadowoleni gdy usłyszą ile osób przybyło na ten bankiet. Miło, że świat ninja chce współpracować z moim państwem. Ale spokojnie nie będę tym zanudzał. Dziś się bawimy, potem dyskutujemy. Mam nadzieje, że dzisiejszy wieczór dla każdego z was będzie niezapomniany. Dziękuję za przybycie - mówił powoli i głośno. Uroczy uśmiech nie schodził mu z twarzy. Gdy publiczność zaczęła klaskać on zszedł z podestu i skierował się w stronę blondynki.
- To na czym skończyliśmy? - poprawił swoje białe, lekko rozczochrane włosy. 
- Mięliśmy iść się napić wina - nagle jej twarz z obojętnej zmieniła się na radosną i pełną życia. Chłopak lekko drgnął i odwzajemniając uśmiech skierowali się do stolika gdzie były kieliszki i alkohol. 

~ . ~ . ~ 

- Deidara gdzie ty idziesz? - zapytała Zakuro gdy ten wyrwał się z tańca.

- Nie słyszałaś tego gościa? Jest księciem, a Yuuki poszła za nim! - tłumaczył się nerwowo. 

- Oj daj spokój, gadałam właśnie z Sasorim powiedział, żebyśmy zostawili tego księcia w rękach Yuuki - chwyciła go za ramię, a blondyn się automatycznie zatrzymał.

- I co mam patrzeć jak się z nim świetnie bawi, un?

- Nie widzisz, że tylko udaje? Potem go i tak zabije dobrze o tym wiesz...po za tym, ty też możesz się za ten czas zabawić, ajć - Momochi cwaniacko się uśmiechnęła. Podeszła do stolika i wzięła sake. 

- Nie zaszkodzi nam gdy trochę wypijemy hihihi - Deidara spojrzał na butelkę z alkoholem. 

- Może masz rację. Yuuki się zajmie księciem, a Sasoriemu nieźle idzie szpiegowanie. Wcale nie jesteśmy im potrzebni, un - wywnioskował.

- Dokładnie, ajć. 

~ . ~  . ~ . ~ 

No dobra wena do mnie wróciła. Tak sądzę .___. 

Mam dużo pomysłów co się dalej stanie i powiem tyle, że trochę się namiesza w ich życiu przez tego kochanego księcia heh ;3 a właśnie dziękuję Lucy-chan za pomysł z tym bankietem :) 

No to tyle na dziś. Piszcie w komentarzach czy wam się podobało czy nie. A właśnie komentarze.... Mam komunikat do przekazania, ponieważ KTOŚ mało inteligentny (nie obrażając oczywiście tej osoby) za bardzo wziął sobie do serca hejty kierowane do mnie od Kirei. Pod ostatnią notką zrobiło się kurwa jakieś forum z tym związane ;__; Więc informuję tą osobę i innych, że ja i Kirei hejtujemy się NA ŻARTY. Tak na prawdę Kirei mnie kocha całym sercem i nie uważa mnie za cygana <3

No dziękuję za wysłuchanie tego komunikatu i macie zdj księcia heh. 

PS: jego oczy przerabiałam w paincie, więc trochę chujowo wyszło XD